Richting Auckland

Na het Hauraki Rail Trail volgen we de Hauraki Bay richting Auckland. Eerst hebben we nog prima fietspad, maar verder moeten we over rustige wegen. Eerste stop is Miranda Hot Pools. En hier was het gezellig hoor, er was hier een hele grote Indische familie neergestreken. Joepie zul je denken, wij vonden het nogal druk: moest het gebleven zijn bij het feit dat de camping dag en nacht naar een Indisch restaurant roken, vonden we het niet erg (da's nog lekker), maar die karaoke was er wat te veel aan. Vooral 's avonds. Een dikke pluim voor de mensen van de camping die rond 22u kwamen melden dat ze vanaf 22u stil moesten zijn en dat iedereen nu wel verzadigd was met Bombay muziek.

's Morgens kwam ik dit prachtig exemplaar tegen, een bidsprinkhaan, zo'n cm of 6 groot. Ik heb een jaar geleden eens ergens iets gelezen dat hier de insecten gemiddeld groter zijn en dat zou wel eens kunnen kloppen.

We fietsen verder langs een prachtige kust. Af en toe kom je wat wetlands tegen, soms een mooi strandje, bijna geen kat die hier rondloopt.

In Orere Point vinden we een vele rustiger camping en kunnen we wat onnozel doen.

Hoe dichter we Auckland naderen, hoe drukker het wordt en dus besluiten we om in een voorstad een trein te nemen. Dat is toch een beetje veiliger.

Morgen trekken we verder Noordwaarts.

Coromandel schiereiland

Plannen veranderen bij ons nogal snel. Dus lieten we de fietsen even aan de kant staan en huurden een oude rammelkar om het Coromandel schiereiland te verkennen. Vanuit Thames reden we richting Coromandel. Een heel mooi stukje weg met prachtige uitzichten. Dit stuk is ook wel best te doen met de fiets, al is de weg vrij smal en zitten er op het einde 2 stevige klimmen in.
Onderweg kom je heel veel plekken tegen om rustig aan het water te zitten of om te wandelen. Er werden hier de afgelopen jaren veel kauri bomen geplant. De kauri boom is een inheemse soort die heel groot kan worden en die de laatste tijd veel last heeft van schimmels. Daarom moet je dan ook aan het begin van een wandeling vaak je schoenen desinfecteren.

In Coromandel kom ik een mooi staaltje van handeldrijven voor als we bij een backpackers langs gaan voor een slaapplek. Het Aziatisch meisje achter de balie lacht verlegen en zegt dat ze enkel nog een kamer hebben met badkamer, tv, toeters en bellen. Zo, en hoeveel mag dat kosten vraag ik. Zo'n $250. Ok, geen interesse, te duur. Wacht, wacht zegt ze, voor jullie krijg je de kamer voor $190. Nee bedankt, te duur zeg ik en wil vertrekken. Jamaar wacht. Ik heb ook nog kamers voor $90 en slaapplekken in dorms voor $30/pp. Aha, dan zijn we geïnteresseerd. Hierna rijden we naar Hot Water Beach. Een strand waar je een putje kan graven en in warm water zitten (samen met 50 bussen medetoeristen). Eigenlijk hebben we meer in zee gezwommen, er waren heel grote golven en het water was prima van temperatuur. Het is hier trouwens broeierig heet.
De Cathedral Cove, een ander toeristisch trekpleister, is naar het schijnt mooi, maar de goesting om ook hier met z'n allen staan aan te schuiven is minder en dus trekken we naar Whangamata, waar we een dagje verblijven op het strand. In onze accommodatie waren er bodyboarden voorradig en daar hebben we stevig gebruik van gemaakt.