En dan een bezoekje aan het ziekenhuis, een koala ziekenhuis.
zondag 30 september 2018
Nozems, hippies en surfers
Byron Bay, het Australische centrum voor iedereen die een beetje hip wil wezen. Naar de supermarkt ga je er best op blote voeten, alle lege plekken op je lichaam bedek je met tattoos, als man ga je best door het gesnord door het leven (liefst zo'n jaren 70 snor) en Mexicaans gaan eten doe je best met rubberen botten aan en een hoedje op je hoofd waar ik het plafond nog niet mee zou durven schilderen. Maar we hebben hier wel goed gelachen.
woensdag 26 september 2018
Bultruggen
De dag nadien zijn we op walvissafari geweest, want Hervey Bay is een rustplaats voor jonge bultruggen en hun moeders onderweg naar hun voedingsbodems rond Antarctica. De jonge bultruggen, die in warmere wateren geboren zijn, moeten nog veel leren. Want wat eruit ziet als spel, breaching, flipperen met hun staart, ... , heeft allemaal een functie. Communicatie, haaien en orka's afhouden, ...
Vlak buiten de haven zagen we al een schildpad. Toch was het nog een goed half uur varen aleer we de eerste bultrug zagen.
Maar dan kwamen ze letterlijk van alle kanten. Zo veel dat op den duur de bultruggen uw oren uitkomen.
Vlak buiten de haven zagen we al een schildpad. Toch was het nog een goed half uur varen aleer we de eerste bultrug zagen.
Maar dan kwamen ze letterlijk van alle kanten. Zo veel dat op den duur de bultruggen uw oren uitkomen.
Fraser Island
Na Magnetic Island reden we naar Hervey Baby vanwaar we een uitstap naar het paradijselijke Fraser Island maakten. Met zijn tweeën op zo'n bus vol toeristen. Fraser Island is eigenlijk een grote zandbank, zonder verharde wegen en een schitterend regenwoud.
Onze eerste stop was een scheepswrak.
Vanaf het strand konden we 3 bultruggen zien, dat belooft voor de volgende dag.
Enfin, volgende stop was het idyllische Erie Creek. Een plek waar Sofie en ik ons hart wel aan verkocht hadden toen we hier 16 jaar geleden waren. Alleen waren we toen zo goed als alleen en moesten we nu die plek delen met enkele 100 den Australische toeristen (het is hier schoolvakantie).
In de namiddag wat gewandeld langs een al even mooi beekje. Het water is er uitzonderlijk proper. Je merkt zelfs niet dat er water stroomt.
En dan het hoogtepunt: zwemmen in het koude Lake Mackenzie.
Fraser was net als vorige keer een paradijslijk oord, alleen moet je er tegenwoordig heel wat meer toeristen bij nemen.
Onze eerste stop was een scheepswrak.
Vanaf het strand konden we 3 bultruggen zien, dat belooft voor de volgende dag.
Enfin, volgende stop was het idyllische Erie Creek. Een plek waar Sofie en ik ons hart wel aan verkocht hadden toen we hier 16 jaar geleden waren. Alleen waren we toen zo goed als alleen en moesten we nu die plek delen met enkele 100 den Australische toeristen (het is hier schoolvakantie).
In de namiddag wat gewandeld langs een al even mooi beekje. Het water is er uitzonderlijk proper. Je merkt zelfs niet dat er water stroomt.
En dan het hoogtepunt: zwemmen in het koude Lake Mackenzie.
Fraser was net als vorige keer een paradijslijk oord, alleen moet je er tegenwoordig heel wat meer toeristen bij nemen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Aan alle mooie sprookjes komt ...
Aan alle mooie sprookjes komt een einde, zo ook aan dat van ons. We zitten terug in België waar we terug herenigd zijn met onze fietsen. Vo...
-
Aan alle mooie sprookjes komt een einde, zo ook aan dat van ons. We zitten terug in België waar we terug herenigd zijn met onze fietsen. Vo...
-
We hebben ons fietsje gemist. Dus heel tevreden dat we konden fietsen. We hebben al veel van het land hier gezien, maar ook veel in de auto ...
-
Eigenlijk hebben we niet schandalig hard getraind. We hebben alles wel eens uitgetest en zijn wel eens wat bergjes gaan opzoeken, want het s...