We zijn eigenlijk zo maar wat gaan fietsen. Hier vlakbij staan er pijltjes voor fietsers, dus tja, dat moesten we maar eens gaan uitvlooien hoe dat in elkaar elkaar zat. Aangezien het hier nog bewoond is, fiets je niet echt door een bos of zo, maar door wijken. Eigenlijk is het een beetje zoals onze knooppunten, maar dan dan heel wat minder duidelijk en je hebt niet zo veel keuze.
Onderweg ben ik al meteen aangevallen door een ekster. Ikzelf merkte het niet meteen, maar dat constant getik op mijn helm (helmen zijn hier verplicht) vond ik nogal gek.
Verder zijn de automobilisten niet gewoon om een fietser te zien. Ze zijn vriendelijk, maar het is ook al voorgevallen dat er een dametje constant zat te toeteren al van 200 meter achter ons. We reden netjes links, er was geen kat op straat, het zijn trouwens heel brede straten hier, dus vroeg ik me af wat het probleem was. Toen de auto voorbij kwam gepuft zag ik dat het een oud Chinees dametje was dat net boven haar stuur uit kwam en aan de afstand tussen het stuur en haar neus blijkbaar ook met een flinke cataract (want ze zag echt niks).
Maar we zijn niet alleen, er zijn ook wielertoeristen. Deze ochtend heb ik een groep gezien op de M1 (de snelweg die hier door het dorp knalt, nu snelweg is een groot woord, noem het eerder een drukke baan, maar toch moedig van die fietsers om daar te gaan fietsen terwijl er zo veel leukere wegen zijn). Net als in Belgie mag zo'n groep fietsers niet op de sympathie van de chauffeurs rekenen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten