donderdag 6 september 2018

Vogels

De woning van Rob en Rona is een oase in het luide drukke Sydney. Ze wonen in een woonwijk van Sydney, Killara genaams, en het is slechts 30 min met de trein naar het centrum. Als ik 30 min met de trein rij vanuit Antwerpen zit ik in Brussel Centraal (als er geen stakingen zijn wel te verstaan). Het toont maar aan hoe groot deze stad is.
De eerste dag hebben we niet veel uitgestoken buiten het voederen van vogels en een beetje rond gehangen. Er zit hier werkelijk vanalles: kaketoes, lorikeets, galahs, kookaburras, butcher birds, miners, currawongs, king parrot, boskalkoenen.
Rob heeft zo'n currawong (een kruising tussen een ekster en een kraai zeg maar) tam gekregen en die komt zelfs op zijn hand zitten. Ook een jonge kookaburra kan je in ruil voor wat gehakt een aaike geven. Volgens Thibaut leven die mensen hier in een zoo (hij heeft wel een punt, want verder lopen er hier 's nachts nog possums rond ook en ). En dan hebben we het nog niet gehad over de wilde kalkoenen die zijne hof terroriseren. Rob probeert krampachtig die beesten te vangen om ze dan een paar km verder weer los te laten, maar dat lukt niet zo formidabel. Ik moet toegeven dat zijn manier van kalkoen-vangen niet echt volgens het survival-boekje verloopt en dus weinig hoop gevend voor wanneer we volgende week gaan kamperen.
Dan heb je nog een hele speciale vogel: de butcherbird. Niet alleen heel mooi om te zien, maar ook een akrobaat, want om hem te voederen moet je een balletje gehakt rollen, fluiten of zijn aandacht trekken en als hij begint te flapperen met zijn vleugels, dan gooi je het gehaktballetje omhoog en hij plukt het uit de lucht.
Toch nog even meegeven dat ik er al in geslaagd ben om een galah en een lorikeet uit mijn hand te laten eten (ik had net gekookt en blijkbaar zijn die beesten nogal weg van macaroni).
Kortom, als je deze foto's ziet, zal je wel begrijpen dat we hier gerust een dagje willen rond lummelen.

En ja, u ziet het goed: regen, regen, regen. Vanaf overmorgen zou het terug zonnig moeten worden voor een hele tijd.








Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Aan alle mooie sprookjes komt ...

Aan alle mooie sprookjes komt een einde, zo ook aan dat van ons. We zitten terug in Belgiƫ waar we terug herenigd zijn met onze fietsen. Vo...