Christchurch en Akaroa schiereiland

We zitten ondertussen al een tijdje in Nieuw Zeeland. Nu is het een klein wonder dat we er geraakt zijn, want het zag er lang slecht uit op de vlieghaven van Melbourne. We werden van rij naar rij gestuurd en niemand kon ons helpen. Je mocht maar 2 tassen per persoon meenemen. Een probleem als je veel fietstassen bij hebt. En dan de fietsen zelf: de fietsdozen zijn Down Under de helft van wat wij gewoon zijn. Je moet dus alle wielen, slijklappen en pedalen eraf halen. Thibaut vond dat ik serieus lastig werd op het personeel en dat klopt wel. Daarbij kwam ook nog eens dat het self check-in systeem, wat vol automatisch werkt energie voor zorgt dat alles vlot verloopt, kapot was. Maar gelukkig kunnen ze op professioneel personeel rekenen. Enfin, genoeg daarover. Christchurch is een stad in opbouw. 7 jaar geleden heeft een vreselijke aardbeving ervoor gezorgd dat 80% van de gebouwen onbewoonbaar werd verklaard. Maar dit heeft er ook toe geleid dat er voldoende aandacht naar het inplannen van fietspaden is gegaan.
Onze eerste rit gaat naar Akaroa schiereiland en we volgen het Little River Rail trail hiervoor. Nadat we de stad achter ons lieten blijkt al snel hoe weinig volk er buiten de stad woont. De temperatuur zit goed, de zon straalt, fietsen maar.

Hierna gingen we terug richting Christchurch. Een van de leuke dingen , of dat vonden wij toch, is naar taverne Torenhof gaan. Het is een cafe met lekkere Belgische biertjes en min of meer Belgische gerechten (al smaken mosselen met friet hier serieus anders). Het deed nog eens deugd om een goed bier te drinken (al moet ik toegeven dat het Nieuw Zeelands bier ook prima is).

Tegenover het Torenhof is er trouwens een hele goede fietswinkel, gespecialiseerd in trekking fietsen. En dat komt goed uit, want ik moet mijn remmen laten nakijken, want we trekken de bergen in.