vrijdag 8 maart 2019

Hobbiton

Na het Waikato River Trail fietsen we richting Matamata. We fietsen langs Putaruru. Waarom? Geen idee, er was een supermarkt en die hadden we al een tijdje niet meer tegengekomen. Terug wat voorraden inslaan.





Het zijn vrij rustige wegen en we hebben meestal bergaf. Dat is weer eens iets anders. Het landschap is wel meestal hetzelfde: weilanden.
Tirau kom je tegen, een heel gezellig dorpje. Ook een dorp waar mensen echt te veel tijd hebben. Heel het dorp staat vol met standbeelden gemaakt van golfplaten. Ze hebben zelfs hele huizen omgebouwd.








Naar Matamata gaat het via de highway, best wel druk, maar goed dat hoort er ook wel eens bij. Zo'n wegen zonder enig fietspad zijn in België zelfs niet meer voor te stellen. 20 jaar geleden was er in Matamata een café, een winkel met traktor onderdelen en paardenvoer. Ene Peter Jackson begon hier met de opnames van Lord of the ring en later de Hobbits trilogie en toverde het dorp om tot een stadje met 3 supermarkten, massa's cafés en restaurants en een McDonald's. Allemaal omdat alle scenes die zich afspelen in de Shire hier zijn opgenomen (alle scenes buiten wel te verstaan). De moeite en het geld dat het gekost heeft om 3 sec film te maken is gewoon belachelijk. Maar we zijn een beetje freak en dus zaten we met grote verwachtingen op de bus richting Hobbiton, de Shire dus. Alle huisjes zijn na Lord of the ring afgebroken, maar na de Hobbits trilogie hebben ze alles fatsoenlijk gebouwd en nu is het een mooie mengeling tussen de Efteling en Bokrijk. Je kan het enkel met een gids bezoeken, wat maakt dat je alle info krijgt die je wil weten, maar je moet ook wachten als tante Terry een foto wil nemen, eerst haar haar goed moet leggen en dan nog moet uitleggen aan nonkel Bob hoe het fototoestel werkt. Dan duurt het allemaal wel en gaat het ook wat vervelen. Maar het was wel een leuke dag. Er lopen allerlei mensen rond: fans (met t shirtjes die heel de souvenirs winkel leeg kopen) en toeristen die geen idee hebben waar ze terechtgekomen zijn (de dag ervoor waren er zelfs die vroegen de gids over welke film van Harry Potter het nu ging).





















Eigenlijk zijn we op weg naar het begin van het Hauraki Rail Trail in Te Ahora. We volgen nu al een tijdje de route van de Tour Aotearoa, die gaat van het uiterste Noorden van NZ tot in Bluff, helemaal in het zuiden. De fietsers die hieraan mee doen zijn echte atleten. Het parcours is voor een groot stuk mtb terrein en de meeste rijders proberen het binnen de 30 dagen uit te fietsen. Om de 2 jaar is er ook een wedstrijd. Vorig jaar hadden er enkele slechts 11 dagen voor nodig om deze meer dan 3000km lange rit te fietsen. Ongelooflijk straf, maar goed, wij proberen er een beetje van te genieten en niet zo diep te gaan.



Die zelfgemaakte smoothie is wel verdiend.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Aan alle mooie sprookjes komt ...

Aan alle mooie sprookjes komt een einde, zo ook aan dat van ons. We zitten terug in België waar we terug herenigd zijn met onze fietsen. Vo...