Het Around the Mountains Trail is een vrij nieuw trail in Nieuw Zeeland, maar het is werkelijk een van de mooiste die we tot nu toe gefietst hebben. Omwille van de wind werd ons aangeraden om de trail in Queenstown te beginnen. Het is te zeggen, we namen de stoomboot in Queenstown richting Walter Peak station, een kinderboerderij. Een hele fijne ervaring die stoomboot. De TSS Earnslaw uit 1912, gemaakt in Dunedin, met de trein naar Kingston vervoerd om daar op het meer ter water te laten, is de enige werkende stoomboot in het zuidelijke halfrond. En het is echt reizen in stijl: er wordt piano gespeeld, je kan een kijkje gaan nemen in de machineruimte, van het uitzicht genieten of gewoon een lekkere zelf gemaakte limonade drinken.
De trail heeft zijn naam gekregen omdat het de Eyre Mountains omcirkeld. Vanuit Walter Peak Homestead volg je de enige grindweg die er naartoe gaat en die blijf je de komende 90 km volgen. Eerst volgt de weg het Wakatipu meer voor 12 km. We komen geen stap vooruit, de wind blies recht in ons gezicht en moeten echt stoempen zoals Michel Wuyts het zou zeggen. We doen een uur over die eerste 12 km. Na Mt Nicholas station volgen we een rivier de bergen in. De wind zit nu wel mee, maar we moeten wel omhoog. Voorlopig zou dat nog meevallen. Ook leuk, nergens (niet in folders, niet in fietsboeken) wordt er gewag gemaakt van rivieren die je moet oversteken. De Kiwi's vinden dat maar iets gewoond en niet de moeite om te melden. Enfin, we kunnen wel een verfrissing gebruiken, want het is flink warm en eigenlijk vinden we het ook wel gewoon plezant. Er zo maar doorfietsen is geen optie, want het was toch iets te diep en er lagen veel grote keien. Schoenen uit, fietstassen (mijn voorste toch) aan de kant en ploeteren maar. Zo worden die tenen ook eens gewassen en in mijn geval is dat een zegen voor hij die met mij de tent moet delen (vraag maar aan Peterš). Ik kan het maar beter zelf zeggen voor ik de opmerking krijg.
Na 24km begonnen we aan een flinke beklimming: 500 hoogtemeters overbruggen over blijkbaar een korte afstand, want het ging bijzonder steil. Zeker als je al uw spullen bij hebt .
Op de top knallen we tegen de grond en hijgen uit. Kicken op het feit dat de berg overwonnen is. Volgens plan is het nu altijd naar beneden. Helaas klopte dat niet en zaten er nog heel wat korte klimmetjes in. Toen we bij de volgende rivier kwamen was het beste ervanaf. Thibaut baggerde door de rivier en reed verder. Ik moest nog terug voor een koppel zakken, maar ik dacht dat ik hem wel zou inhalen. Heel wat km later zie hem zitten op een veelheid: knie vol bloed, pols verstuikt. Eerlijk toegeven, toen ik over de grid ging was het me zelf bijna overkomen. Allez, wonden verzorgen en dan besluiten we dat het genoeg geweest is en zetten de tent op en maken onze all time favourite spaghetti.
De wind gijzelde de tent en 's morgens kon je niet buiten komen of de sandflies aten je levend op (bij wijze van spreken), maar we hadden geweldig geslapen. Gelukkig maar want er stonden alweer een kleine 60km klaar. Thibaut sprong als een echte coureur op de fiets, lachte alle leed weg en ging er weer tegenaan. Knap.
We passeren al vlug de afslag naar Lake Mavora, ons origineel doel van vorige dag, maar fietsen verder. Lake Mavora blijkt een populaire kampeerplek te zijn voor vissers. Ondertussen is die verrekte wind gekeerd en zit het weer tegen. Thibaut heeft wel geleerd hoe je achter elkaar kan fietsen uit de wind. Tegen de middag en na enkele bergjes (stond weer niet veel over in het fietsboek) draaide de wind en van dan af ging het snel richting Mossburn. In Mossburn is geen camping, dus namen we onze intrek in de lokale kroeg, waar het zeer goed toeven was.
De rest van deze trail zijn we nog aan het fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten